Pustostan – Kultura w sieci

ZOBACZ – „PUSTOSTAN” Maliny  Prześlugi – spektakl online w ramach Programu  Kultura w sieci

Projekt pt. „Pomimo tego…” dotyczy rejestracji spektaklu „Pustostan” Maliny Prześlugi. To sztuka dla dorosłych, która bierze za punkt wyjścia Wigilię – święto, po którym obiecujemy sobie harmonię i radość, a często kładziemy się spać z poczuciem większej pustki niż zazwyczaj. Sytuacja przy stole świątecznym jak w pigułce ukazuje relacje panujące w rodzinie: brak zrozumienia, kłótnie o byle co. Jedyną osobą reprezentującą stary porządek, spokój, pewność, ciepło – to babcia.

Postaci są obudowane mnóstwem warstw i frazesów, które nic nie wnoszą do prawdy o nich samych, nic nie wnoszą do odczuwania. Zdaniem autorki to co ważne, to uczucia, zdolność kochania, wyrażania i dzielenia się uczuciem.

W sposób oczywisty treść sztuki przekłada się na nasze „aktualne czasy”, żyjemy w ogromnym napięciu, często najdrobniejsze rzeczy wywołują spory, nieporozumienia, i tak jak w wigilii Prześlugi „kładziemy się spać” z poczuciem pustki, niepokoju, z podskórnym przeświadczeniem o bezsensowności, niemożności, osamotnienia.

W kalendarzu chrześcijańskim WIGILIA jest dniem poprzedzającym ważniejsze święto, z uroczystym oczekiwaniem, najczęściej myślimy o niej oczywiście w kontekście Świąt Bożego Narodzenia.

Ale ten kontekst jest szerszy. Często mówimy o wigilii w sensie metaforycznym, w sensie ważnego wydarzenia, które miało jakiś fundamentalny wpływ na nasze życie, na jakiś przełom w zachowaniu, myśleniu; mówimy np. „w wigilię moich urodzin-narodzin dziecka-itp” – mamy na myśli DZIEŃ, w którym dokonany został jakiś znaczący zwrot, że ten dzień wigilii „tego czegoś” był niezwykle istotny, przełomowy, bezdyskusyjny, zasługujący na uwagę.

Właśnie nasze dzisiejsze życie czeka na taką WIGILIĘ. Na taki DZIEŃ, który określi ten dzień, jako dzień przełomu.

Wybór tego tytułu nie jest bez znaczenia, wszyscy bowiem wypatrujemy wigilii przemiany naszego aktualnego życia, na życie przedpandemiczne.

Tęsknimy za „normalnością”, za czymś nam tak znanym, a przede wszystkim do poczucia bezpieczeństwa i spokoju.

Chcemy, aby sztuka Maliny Prześlugi została odczytana w tych właśnie szerszych kontekstach.

W realizacji spektaklu „Pustostan” Malwiny Prześlugi udział biorą:

Reżyseria i opracowanie muzyczne: Tadeusz Wnuk

Obsada:
Mama: Iwona Lach
Tata: Jacek Paruszyński
Córka:  Agata Darnowska
Syn:  Filip Toroński
Babcia: Elżbieta Kosecka
Pies: Robert Mania

gościnnie: Pies GORI dzięki uprzejmości opiekuna Szymona Sępa

Inspicjent: Małgorzata Własik
Realizator dźwięku: Krystian Kobus
Realizator światła: Mieczysław Oleksyk


Technika sceny: Daniel Datkun, Marcin Świątek, Andrzej Zapała
Rekwizytor: Łukasz Dudek
Garderobiane:  Jadwiga Kotowska, Danuta Maj
Charakteryzatorka: Małgorzata Spanier
Promocja: Malgorzata Popek, Marta Dworakowska


Koordynator projektu: Dorota Fruba


Zdjęcia: Maciej Ryłkiewicz i Kamila Krawiecka – Bryl

Montaż: Maciej Ryłkiewicz

Realizacja: Studio Izery – Natalia Błażejczyk 2020 r.

Prawa autorskie do sztuki „Pustostan” Maliny Prześlugi reprezentuje w Polsce Agencja ADiT Elżbieta Manthey.

Projekt dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach Programu Kultura w sieci.

Kilka słów o autorce.

Malina Prześluga

Biografia

Urodzona 1983. Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, dramaturg w Teatrze Animacji w Poznaniu. Autorka sześciu książek dla dzieci (m. in. Bajka i Majka, Bajka o Włosie Patryku, Bajka o starej babci i Molu Zbyszku, Ziuzia – nagrodzona tytułem Książki Roku Polskiej Sekcji IBBY). Jej dramaty publikowane są w „Nowych Sztukach dla Dzieci i Młodzieży”, „Dialogu” i wystawiane między innymi w Baju Pomorskim w Toruniu, w Teatrze Osterwy w Lublinie, Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Teatrze Lalki i Aktora w Opolu, Teatrze Norwida w Jeleniej Górze, Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze, Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze Guliwer w Warszawie. Jest laureatką Medalu Młodej Sztuki, zdobywczyni kilku nagród i wyróżnień w edycjach Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. W roku 2013 zdobyła nagrodę główną, publiczności i dziennikarzy w konkursie „Metafory Rzeczywistości” za dramat Kwaśne mleko. W 2015 roku otrzymała II nagrodę (pierwszej nie przyznano) w zamkniętym konkursie Wrocławskiego Teatru Współczesnego Strefy_Kontaktu_2016 za dramat „Garnitur Prezydenta”. Również w 2015 została nagrodzona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Małgorzatę Omilanowską za dokonania w dziedzinie literatury i dramaturgii dla dzieci podczas Wieczoru Twórców Kultury dla Dzieci.

Twórczość dramaturgiczna:

Pinokio (na motywach Pinokia Carla Collodiego, zrealizowany w 2014 r., w Teatrze im. A. Fredry w Gnieźnie, w reżyserii Roberta Drobniucha)

Smoki (tekst zrealizowany w 2014 r. w Teatrze Animacji w Poznaniu, w reżyserii Mariána Pecki oraz w 2015 r. w Teatrze Maska w Rzeszowie w reżyserii Jerzego Połońskiego)

35 maja (adaptacja książki Ericha Kästnera pod tym samym tytułem, zrealizowana w 2014 r. w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora im. A. Smolki, w reżyserii Pawła Aignera)

Kwaśne Mleko (tekst zrealizowany w 2013 r. w Teatrze Polskim w Poznaniu w reżyserii Uli Kijak)

Dziób w dziób (tekst opublikowany w „Dialogu”, zrealizowany w 2013 r. w Teatrze Baj Pomorski w Toruniu w reżyserii Zbigniewa Lisowskiego oraz w Teatrze Polskiego Radia w reżyserii Piotra Cieplaka w 2013 r.)

Chodź na słówko (tekst zrealizowany w 2013 r. przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, w reżyserii Jerzego Moszkowicza)

Chodź na słówko 2 (tekst zrealizowany w 2015 r. przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, w reżyserii Jerzego Moszkowicza)

Pręcik (2011) (tekst pod tytułem Światełko zrealizowany w 2013 r. w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki, w reżyserii Mariána Pecki, oraz w Teatrze Baj Pomorski w Toruniu w reżyserii Zbigniewa Lisowskiego w 2012 r.)

Arabela (na motywach serialu czechosłowackiego Arabela, zrealizowany w 2012 r. w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku w reżyserii Pawła Aignera)

Stopklatka (2011) (tekst zrealizowany przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, w reżyserii Łukasza Chrzuszcza, oraz w Teatrze Powszechnym w Łodzi, w reżyserii Jakuba Zubrzyckiego)

Nic, Dzika Mrówka, Adam i Ewa (tekst zrealizowany w Teatrze Polskiego Radia w reżyserii Roberta Mirzyńskiego w 2011 r. i w Teatrze Guliwer w Warszawie w reżyserii Zbigniewa Lisowskiego w 2014 r. pod tytułem O raju, czyli o tym, co było, kiedy nic nie było)

Najmniejszy bal świata (tekst zrealizowany w Teatrze Animacji w Poznaniu, Teatrze Zagłębie w Sosnowcu, Teatrze Ateneum w Katowicach i Teatrze Baj Pomorski w Toruniu)

Bleee… (tekst zrealizowany w 2011 r. w Teatrze Maska w Rzeszowie, w reżyserii Laury Słabińskiej)

Stephanie Moles dziś rano zabiła swojego męża, a potem odpiłowała mu prawą dłoń (monodram zrealizowany na scenie Laboratorium Dramatu w Warszawie w 2010 r., w reżyserii Kuby Kowalskiego)

Grande Papa (2009)

Jak Jest (2007)

A morze nie (2015) – pierwsza nagroda w XXVI Konkursie na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, sztuka zrealizowana przez Wrocławski Teatr Lalek pod tytułem „A może morze” w reżyserii Michała Derlatki)

Bestia (2015) – tekst zrealizowany w Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze, w reżyserii Przemysława Jaszczaka.

Pastrana (2015) – sztuka zrealizowana w Teatrze Animacji w Poznaniu, w reżyserii Marii Żynel

Pustostan (2014) – tekst opublikowany w Dialogu, w lutym 2015 r.

Chomik Tygrys (2015) – tekst zrealizowany w Teatrze Animacji w Poznaniu, w reżyserii Laury Słabińskiej oraz w Teatrze Polskiego Radia w reżyserii Dobrosławy Bałazy.

Twórczość literacka:

Ziuzia i coś niezwykłego (Tashka, 2014)

Bajka o włosie Patryku (Tashka, 2014)

Bajka o starej babci i molu Zbyszku (Tashka, 2014)

Bajka i Majka (Tashka, 2013),

Ziuzia (Tashka, 2012).

Ważniejsze nagrody i wyróżnienia:

Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Małgorzaty Omilanowskiej za dokonania w dziedzinie literatury i dramaturgii dla dzieci (2015).

Druga nagroda (pierwszej nie przyznano) w zamkniętym konkursie dramaturgicznym Wrocławskiego Teatru Współczesnego Strefy_Kontaktu_2016 za sztukę „Garnitur Prezydenta” (2015)

Nagroda jury, nagroda dziennikarzy i nagroda publiczności w VI edycji Metafor Rzeczywistości za dramat Kwaśne Mleko (2013)

Nagroda indywidualna w 19. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za tekst Chodź na słówko (2013)

Książka Roku Polskiej Sekcji Nagród IBBY za książkę Ziuzia (2013)

Medal Młodej Sztuki w dziedzinie Literatura (2012)

Wyróżnienie w XII edycji festiwalu Dwa Teatry za tekst słuchowiska Nic, Dzika Mrówka, Adam i Ewa (2012)

Główna nagroda w Konkursie Na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu (2015, 2013, 2011, 2010, 2007)

fot. Piotr Wręga

Teraz gramy online

Skip to content