„W trakcie próby teatralnej twórcy odsłaniają przed widzami sekret tworzenia przedstawienia, wprowadzając ich w teatralne kulisy. Bo któż nie lubi w nie zaglądać? A tam – pomieszanie z poplątaniem: dylematy aktorek („czy reżyser ma prawo być chamem?”), wątpliwości aktorów („czy ten zawód jest poważny?”) i tonący w dygresjach reżyser („w Nowym Teatrze gra się po staremu, w Starym Teatrze też po staremu, nie wiem, po co porządni ludzie idą na reżyserię…”). I tylko końca pracy nie widać – próba trwa przez cały spektakl. A może to ona  jest celem samym w sobie?

Próby Bogusława Schaeffera to utwór, który jest pretekstem do rozważań na temat scenicznych kreacji, aktu twórczego i znaczenia sztuki w życiu człowieka. Nasz Reżyser pragnie, by treścią teatru był teatr, powtarza, że powinien on opowiadać o możliwościach człowieka, który go stworzył, który żyje w teatrze, dla teatru, z powodu teatru… Ale o tym wszystkim najlepiej opowie sam spektakl, w którym nie zabraknie humoru, ironii, błyskotliwych dialogów i żywiołowych sytuacji.”