23 września
19:00 – UROCZYSTA INAUGURACJA JELENIOGÓRSKICH SPOTKAŃ TEATRALNYCH

 

 19:15 – Teatr Atenum Warszawa

Ronald Harwood „KWARTET”
Reżyseria: Wojciech Adamczyk
Przekład: Michał Ronikier

Występują: Magdalena Zawadzka, Marzena Trybała/Sylwia Zmitrowicz, Krzysztof Gosztyła, Krzysztof Tyniec, Bartłomiej Ostapczuk.

Aktorzy na projekcji wideo: Paulina Gałązka, Katarzyna Ucherska, Dariusz Wnuk, Daniel Mosior

Kwartet Ronalda Harwooda (1999) jest jedną z najbardziej znanych sztuk teatralnych słynnego brytyjskiego dramaturga, powieściopisarza i scenarzysty filmowego, laureata Oscara w 2002 roku za najlepszy scenariusz adaptowany Pianisty Romana Polańskiego.
Rzecz dzieje się w domu spokojnej starości dla artystów-weteranów, gdzie spotykają się dawni sceniczni partnerzy z genialnego  kwartetu z IV aktu opery Rigoletto Giuseppe Verdiego. Jedna z par kwartetu była niegdyś małżeństwem…
Swego czasu sławni, młodzi i piękni, dziś są siedemdziesięciolatkami pełnymi zgryźliwości i wzajemnych zabawnych złośliwości, wspominającymi z sentymentem i nieukrywaną miłością minione czasy. Ostatnim rzutem na taśmę próbują odtworzyć kwartet Verdiego, który w finale sztuki zabrzmi jak wyzwanie rzucone światu przez byłych wirtuozów operowego śpiewu. I po raz któryś okazuje się, że prawdziwa sztuka jest nieśmiertelna.

 

24 września g. 19:00 – Teatr Kwadrat Warszawa

Seymour Blicker „NIE KSIĄŻKA ZDOBI CZŁOWIEKA”

Reżyseria: Giovanny Castellanos
Przekład: Bogusława Plisz-Góral

Występują: Andrzej Nejman,  Paweł Małaszyński, Olga Kalicka, Ilona Chojnowska,  Lucyna Malec.

Jak wejść na szczyt w świecie zdominowanym przez media, gdy nie ma się cech prawdziwego celebryty? Sherman Mayfair, pisarz – panikarz, lat 40, właśnie wydał książkę i marzy o tym, by odnieść wielki sukces. Jednak nieśmiałość i całkowity brak wiary w siebie paraliżują go do tego stopnia, że sama myśl o udzieleniu wywiadu przyprawia o rozstrój żołądka. W akcie desperacji namawia swojego przyjaciela Matta, by ten podając się za autora książki, oczarował  wszystkich wdziękiem i erudycją, zyskał przychylność mediów i uczynił z jego powieści bestseller.

Klasyczna komedia pomyłek Seymoura Blickera porywa widzów do elitarnego światka nowojorskiej branży wydawniczej, gdzie udział w popularnym programie telewizyjnym liczy się o wiele bardziej niż pozytywne recenzje krytyków, a umiejętność błyszczenia w świetle reflektorów znaczy więcej niż talent.

„Nie książka zdobi człowieka”, jak na farsę przystało, serwuje widzom dowcipne dialogi, nieoczekiwane zwroty akcji i zaskakujące zakończenie. Czasem bowiem okazuje się, że największą „siłę przebicia” ma ktoś, po kim się tego najmniej spodziewasz, na przykład twoja własna narzeczona.

 

25 września g. 16:00 – Teatr im. Gerharta Hauptmanna z Zittau

„NAZWISKO: SOPHIE SCHOLL” – Monolog Rike’a Reiniger (spektakl w języku polskim)

Reżyser i scenograf: Ramona Ries
Dramaturgia: Theresa Selter
Występuje: Aleksandra Kienitz

Sophie Scholl to jej nazwisko. Ale tylko dlatego, że jej matka wyszła za mąż za pana Scholla, gdy Sophie była jeszcze mała. Ale ta nazwa oznacza odwagę, wolność i odwagę cywilną. Sophie Scholl z Białej Róży stanęła w obronie swoich przekonań nawet do śmierci. Ani w przesłuchaniach, ani w procesie nie zdradziła przyjaciół ani swoich przekonań. Miała dopiero 21 lat i jeszcze całe życie przed sobą. Mimo to pozostała nieugięta, nie myślała o własnej przyszłości, tylko poszła. Z czystym sumieniem.

Sophie Scholl, ze wszystkich ludzi, to jej nazwisko, druga Sophie Scholl. Student prawa. Niedługo czeka ją egzamin państwowy, perspektywy zawodowe są dobre. Potem zostaje wplątana w sprawę oszukiwania na pracach egzaminacyjnych. Ma zeznawać w sądzie jako świadek obrony oskarżonego sekretarza, ale robiąc to obciążyłaby swojego profesora, prawdziwego sprawcę. Jeśli to zrobi, ryzykuje karierę swoją, profesora i niektórych kolegów ze studiów. Jeśli kłamie, traci szacunek do siebie, lojalność wobec siebie. Milczenie byłoby jedną z opcji. Imiennik, bojownik ruchu oporu, doprowadza Zofię do mentalnej konfrontacji i zbadania ich historii i zachowań. Czy staje się ona miernikiem swojego sumienia?

Sztuka Rike Reiniger pokazuje, jak trudno jest pozostać wiernym swoim zasadom i stanąć w ich obronie pod presją innych. W ten sposób łączy życie historycznej Sophie Scholl z problemem głównej bohaterki Sophie i stawia pytanie dla widzów o ich własne zachowanie.

 

 25 września g. 19:00 – Wrocławski Teatr Komedia

Marc Camoletti „POMOC DOMOWA”
Reżyseria: Wojciech Dąbrowski
Adaptacja: Bartosz Wierzbięta

Występują: Dorota Wierzbicka-Matarrelli, Katarzyna Skoniecka, Ilona Janyst, Wojciech Dąbrowski, Jakub Giel.

I żyli długo i szczęśliwie – tak powinna się kończyć komedia z lekkim nalotem romantyzmu, a taką komedią jest niewątpliwie Boeing, Boeing Marca Camolettiego: po wielu zawirowaniach Maks i Jola pobierają się… Tylko czy będą żyć długo i szczęśliwie? Na to pytanie – dzięki pewnym adaptacyjnym zabiegom – odpowiada tegoż Camolettiego Pomoc domowa, której bohaterami są Maks i Jola. Ale pierwsze miejsce na podium zajmuje Nadia – genialna pomoc domowa, dzięki której straszliwe zamieszania w Boeingu… kończą się happy endem.

Maks i Jola są małżeństwem, ale gdzieś tam snuje się w ich duszach marzenie o bardziej bujnym życiu – miłosnym oczywiście, bo  jakoś im to małżeństwo nie wystarcza. Ona chce mieć kochanka i on chce mieć kochankę, spotykają się z nimi w domu i z tymi spotkaniami, z całą tą sytuacją związana jest niezła zawierucha! Wchodzenie, wychodzenie, drzwi trzaskają sto tysięcy razy… I z każdym trzaśnięciem coraz niebezpieczniej się robi dla małżeńskiego związku.
I wtedy wkracza Nadia, która w Boeingu… czuwa nad wszystkim, klei to, co się rozpada, spina, co się rozpięło… Czy i teraz Nadia poukłada, co trzeba i Maks i Jola będą żyli długo i szczęśliwe?? Zobaczymy….

 

26 września g. 19:00 – Teatr Polonia Warszawa

Bogusław Schaeffer „PRÓBY”
Reżyseria: Mikołaj Grabowski

Występują: Iwona Bielska, Delfina Wilkońska, Mikołaj Grabowski, Andrzej Konopka, Michał Wanio

W trakcie próby teatralnej twórcy odsłaniają przed widzami sekret tworzenia przedstawienia, wprowadzając ich w teatralne kulisy. Bo któż nie lubi w nie zaglądać? A tam – pomieszanie z poplątaniem: dylematy aktorek („czy reżyser ma prawo być chamem?”), wątpliwości aktorów („czy ten zawód jest poważny?”) i tonący w dygresjach reżyser („w Nowym Teatrze gra się po staremu, w Starym Teatrze też po staremu, nie wiem, po co porządni ludzie idą na reżyserię…”). I tylko końca pracy nie widać – próba trwa przez cały spektakl. A może to ona  jest celem samym w sobie?

Próby Bogusława Schaeffera to utwór, który jest pretekstem do rozważań na temat scenicznych kreacji, aktu twórczego i znaczenia sztuki w życiu człowieka. Nasz Reżyser pragnie, by treścią teatru był teatr, powtarza, że powinien on opowiadać o możliwościach człowieka, który go stworzył, który żyje w teatrze, dla teatru, z powodu teatru… Ale o tym wszystkim najlepiej opowie sam spektakl, w którym nie zabraknie humoru, ironii, błyskotliwych dialogów i żywiołowych sytuacji.”

 

27 września g. 19:00 – Lubuski Teatr w Zielonej Górze

Adam Mickiewicz „GUSŁA”
Reżyseria i choreografia: Grzegorz Bral
Muzyka: Maciej Rychły.

Występują: Aleksander Podolak, Elżbieta Donimirska, Katarzyna Kawalec, Radosław Walenda, Romana Filipowska, Paweł Wydrzyński, Joanna Koc, Daniel Zawada, James Malcolm

Pianino: Daniel Grupa, 
Skrzypce: Kosma Müller

Jedno jest pewne – takiego Mickiewicza jeszcze widzowie nie widzieli. Wszystko, o czym wieszcz pisał w II i IV części „Dziadów” znalazło swoje odzwierciedlenie w żywiole teatru totalnego, gdzie treść wyłania się z wyrafinowanej formy inscenizacyjnej. Dziewiątka naszych wykonawców, odzianych w przyprawiające o zawrót głowy kostiumy Adama Łuckiego, prezentuje frenetyczny aktorski popis na deskach Dużej Sceny, rozjarzonej niesamowitą poświatą. Każde słowo – mówione, krzyczane czy śpiewane – ma w tym hipnotycznym spektaklu swoje znaczenie, podobnie jak każdy ruch i gest, a nawet każda kropla potu. Nie zapominajmy bowiem, że udział w tak dynamicznym widowisku wymagał od aktorów ogromnego wysiłku, który przyniósł imponujące efekty.

Słynny reżyser Grzegorz Bral, twórca Teatru Pieśni Kozła we Wrocławiu, podjął się wystawienia nowatorskiego dramatu muzycznego, odwołującego się ponadto do historii i polityki. Postacie-symbole są bowiem odbiciem sytuacji naszego kraju w erze rozbiorów – obrzęd pogrzebowy staje się, jak wyjaśnia sam Bral, „liturgią upadku i śmierci Polski oraz niebywałej tęsknoty”.

 

Wydarzenie zostało dofinansowane z budżetu Miasta Jelenia Góra oraz objęte Honorowym Patronatem Prezydenta Miasta Jeleniej Góry Jerzego Łużniaka

 Dofinansowano z budżetu państwa – ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

 

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

48. JELENIOGÓRSKIE SPOTKANIA TEATRALNE

2 – 7 października 2021 r.

 

2 października
godz.19:00

UROCZYSTA INAUGURACJA 48. JELENIOGÓRSKICH SPOTKAŃ TEATRALNYCH

 

 godz.19:15 – Teatr Atenum Warszawa

„UCIEKINIERKI”

 

 Autorzy: Pierre Palmade & Christophe Duthuron

Przekład: Barbara Grzegorzewska

Reżyseria: Wojciech Adamczyk

Scenografia: Katarzyna Adamczyk

Występują: Magdalena Zawadzka oraz Sylwia Zmitrowicz.

 Margot, po 20 latach monotonnego życia rodzinnego decyduje się opuścić dom, by wreszcie spróbować egzystować na swoich zasadach. W tym samym czasie Claude opuszcza dom spokojnej starości, bo czuje, że jeszcze chwila, a zanudzi się tam na śmierć. Obie bohaterki dosłownie stają sobie na drodze w realizacji marzeń o nowym życiu. Tak rozpoczyna się seria emocjonujących przygód, które stwarzają uciekinierkom szanse na przyjaźń i demonstrację kobiecej solidarności, ale przede wszystkim poczucie, że wreszcie żyją.  Ta pełna emocji i humoru komedia, napisana przez duet autorski Palmade & Duthuron, podbiła serca francuskiej publiczności, szczególnie w Paryżu. Pisano nad Sekwaną, że to piękna lekcja życia, którą należy się dzielić bez umiaru! Powstała z myślą o wybornym kobiecym deblu aktorskim, który tworzą Magdalena Zawadzka i Sylwia Zmitrowicz.

 

3 października godz. 19:00 – Teatr Kwadrat Warszawa

„TYDZIEŃ NIE DŁUŻEJ”

 

 Autor: Clément Michel

Tłumaczenie: Irma Helt

Reżyseria: Marcin Sławiński

Scenografia: Maciej Chojnacki

Kostiumy: Maciej Chojnacki

Asystent reżysera: Andrzej Nejman

Producent: Małgorzata Nejman

 Występują: Andrzej Nejman, Anna Cieślak/Natalia Rybicka, Paweł Małaszyński.

 ON już z NIĄ nie może. Ale to w ogóle. Fizycznie. Jednak nie jest w stanie jej tego powiedzieć. Przecież jako mężczyzna nie posiada tego specyficznego składnika, nazywanego odwagą cywilną… Ale chwileczkę, żeby było jasne: nie chodzi o seks, bo z tym to jeszcze by pewnie mógł, chodzi o jej OBECNOŚĆ, słodką, niezmienną, wszechogarniającą i… nieodwracalną?!

Jedynym sposobem na wyjście z impasu jest by to ona podjęła decyzję, żeby jej również to wspólne życie zaczęło doskwierać. A ponoć nic tak skutecznie nie niszczy związku, jak odpowiednio nieodpowiedni… PRZYJACIEL. Najlepiej pod jednym dachem. Dlatego już nazajutrz TEN TRZECI pojawia się u drzwi z połową swojego dobytku.
Ale co, jeśli jego obecność wcale nie będzie uciążliwa? Co, jeśli jego zalety znacząco przewyższą jego… no właśnie, co jeśli on w ogóle nie ma wad?!
„Tydzień, nie dłużej…” to na wskroś absurdalna komedia nie-małżeńska, z wielką, czerwoną ciężarówką w tle, w której słowo „szczerość” nabiera zupełnie nieoczekiwanych znaczeń, a przyjaźń, miłość… Chwileczkę. Jaka przyjaźń, jaka miłość…?!

 

 4 października godz. 19:00 – Teatr Komedia Warszawa

„DOM LALKI.” CZĘŚĆ 2

 

 Autor: Lucas Hnath

Tłumaczenie: Elżbieta Woźniak

Reżyseria: Tomasz Dutkiewicz

Scenografia: Wojciech Stefaniak

 Występują: Agnieszka Warchulska, Maria Pakulnis, Paulina Komenda , Jan Wieczorkowski.

 Zapraszamy Państwa do Teatru Komedia na prawdziwie zaskakujące i intrygujące wydarzenie teatralne.
Wszyscy znamy zjawisko sequela – czyli kontynuację jakiegoś dzieła, najczęściej filmu, książki czy gry komputerowej, przedstawiającego dalsze losy poznanych bohaterów lub kontynuującego wątek ukazany w poprzednim dziele.
Jednak naprawdę rzadko się zdarza sequel teatralny – i to klasycznego dzieła jednego z najwybitniejszych twórców światowego teatru.

 Zapraszamy na europejską prapremierę broadwayowskiego hitu „Dom lalki. Część 2.”.

Dramat „Dom lalki”, czasami tytułowany również jako „Nora”, autorstwa norweskiego pisarza Henryka Ibsena został przez niego napisany w roku 1879. Dramat ten jest uważany za jeden z najważniejszych utworów literatury światowej, umieszczony został na prestiżowej międzynarodowej liście Pamięć Świata. Główną bohaterką książki jest Nora – młoda kobieta, matka trójki dzieci, ukochana żona swojego pnącego się w hierarchii banku męża. Są małżeństwem od ośmiu lat, ale w momencie kryzysu okazuje się ono jedynie podtrzymywaną sztucznie fikcją. Nora pragnąc przywrócić zdrowie ukochanemu, fałszuje w przeszłości podpis ojca na rewersie. Jeśli ta sprawa wyjdzie na jaw, kariera Torwalda zostanie zahamowana. I choć sprawa zakończy się szczęśliwie, Nora uświadomi sobie, że w rękach żonglującego jej życiem w zależności od atmosfery męża, przez lata była tylko tytułową lalką. Nora porzuca rodzinę, oświadczając, że będzie próbowała na własną rękę radzić sobie w życiu.

„Dom lalki”. Część 2.” Lucasa Hnath’a, napisana w roku 2017 i wystawiona z ogromnym sukcesem na Broadway’ u, to bezpośrednia kontynuacja losu ibsenowskich bohaterów.
Rzecz dzieje się 15 lat po odejściu Nory.
W końcowej scenie przełomowego dzieła Ibsena Nora Helmer podejmuje szokującą decyzję o opuszczeniu męża oraz trójki dzieci i rozpoczęciu życia poza rodziną. To kulminacyjne wydarzenie – kiedy Nora zatrzaskuje drzwi przed wszystkim w swoim życiu – natychmiast wprowadziło światowy dramat do współczesności. Teraz Nora puka do tych samych drzwi. Wróciła. Ale dlaczego? I co będzie oznaczać jej powrót dla tych, których zostawiła?
Niezwykle błyskotliwa i intrygująca sztuka Lucasa Hnath’a stawia bardzo wiele pytań, na które nie znajdujemy prostych odpowiedzi. Każda z postaci dramatu zderza się z bolesną historią pozostałych bohaterów tego rodzinnego kręgu. Każda z postaci ma swoja własną bolesną historię i racje, które nie przystają do przekonań pozostałych osób. Ale również w jakiś przedziwny sposób te historie spójnie się wzajemnie dopełniają, tworząc oczyszczającą przestrzeń do, wydawałoby się niemożliwego pojednania, czy może chociaż próby wybaczenia.

„Dom lalki”. Część 2.” jest wspaniałą intelektualną przygodą na najwyższym poziomie teatralnej kreacji. Jest też bezkompromisową intelektualną wiwisekcją rzeczywistości opartej na patriarchalnym paradygmacie organizacji naszego świata. Jednak przede wszystkim jest wciągającą opowieścią o nas, o ludziach. Naszych uczuciach, emocjach, pragnieniach i potrzebach. I ograniczeniach. Narzuconych przez społeczeństwo i konwencjonalne przyporządkowanie ról, ale i narzuconych sobie przez nas samych. Ta, momentami bardzo zabawna, wręcz komediowa i uroczo prowokacyjna
w warstwie językowej, sztuka, potrafi jednocześnie przejmująco stymulować najgłębsze pokłady naszych emocji i uczuć.
Gwiazdorska obsada i najwyższy kunszt teatralnych umiejętności.

 

5 października godz. 19:00 – Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków

„ZIMOWLA”
 NA PODSTAWIE POWIEŚCI DOMINIKI SŁOWIK

 

Adaptacja i reżyseria: Jakub Roszkowski

Scenografia, kostiumy, światła: Mirek Kaczmarek

Muzyka: Dominik Strycharski

Ruch sceniczny: Maćko Prusak

Współpraca dramaturgiczna: Dominika Słowik

Inspicjent: Anna Wójcicka

Producent: Izabella Oleś

 Występują: Agnieszka Judycka, Magdalena Osińska, Agnieszka Przepiórska, Wanda Skorny (gościnnie), Anna Tomaszewska, Rafał Dziwisz, Marcin Kalisz, Wojciech Skibiński, Feliks Szajnert.

 Miasteczko Cukrówka, w Dolinie Zmornickiej, gdzieś w okolicach Wadowic. Pozornie zwykłe miejsce, pełen małomiasteczkowych tęsknot, radości i problemów. Ale… po ulicach nocami nago chodzi dziewczyna, z okolicznego jeziora wyłowiono ciało, jeden z mieszkańców zostaje wróżem, a w kościele dzieją się cuda. Nad Cukrówką unosi się aura tajemnicy i grozy. Co się tam naprawdę dzieje? Co to za trup? Jakie sekrety skrywają żyjący w niej ludzie? I czy na pewno chcemy je odkrywać?

 

6 października godz. 19:00 – Teatr Powszechny w Łodzi

„TAŃCZĄCY Z GWIAZDAMI”

Scenariusz i reżyseria: Michał Walczak

Scenografia: Matylda Kotlińska

Kostiumy: Patrycja Fitzet

Muzyka: Marta Zalewska

Choreografia: Kamil Wawrzuta

Multimedia: Piotr Pawlus

Udźwiękowienie materiału filmowego: Bartosz Idzi

Animacje w materiale filmowym: Marcin Władyka

Występują: Diana Krupa, Paulina Nadel, Sebastian Jasnoch, Jakub Kotyński, Arkadiusz Wójcik
Gościnnie w materiale filmowym: Krzysztof Szczepaniak

 Jak mówi autor sztuki i reżyser Michał Walczak, „«Tańczący z gwiazdami» to inspirowany powieściami Stephena Kinga
i filmami Davida Lyncha musical o teatrze, który po miesiącach pandemicznego miotania się między życiem a śmiercią wraca do życia, próbując wystawić rewiowy hit. W trakcie nocnych prób w Teatrze Powszechnym dochodziło do niewyjaśnionych zjawisk: po korytarzach błąkały się divy i pudelek Bubu Mon Cheri Adorea, należący do diamentowego redaktora, który podobno osobiście zjawi się na widowni, by zrecenzować premierę.
Do luksusowego ośrodka odwykowego dla celebrytów – Farmy Deziluzji – przyjeżdża aktorka Melisa Asanov (Paulina Nadel). Po ujawnieniu przez nią przemocowych praktyk oskarżony o mobbing wykładowca filmówki i  reżyser Wojtek Krasz (Sebastian Jasnoch), ginie w wypadku a Melisa popada w depresję i rezygnuje z aktorstwa. W trakcie terapii grupowej prowadzonej przez Zena (Krzysztof Szczepaniak) Melisa zaprzyjaźnia się z patoinfluencerką Pati (Diana Krupa) i wróżką Anastazją (Arkadiusz Wójcik), którzy podczas pandemii załamali się i trafili do agencji artystycznej Bubu Stars, prowadzonej przez Bohdana Gadomskiego (Jakub Kotyński) oraz jego pudelka Bubu Mon Cheri Adorea. Ceną za karierę w Bubu Stars jest całkowite poświęcenie dla sławy i udział w benefisie Bohdana – kolorowego ptaka show biznesu i przyjaciela gwiazd: Krzysztofa Krawczyka, Ewy Demarczyk, Aldony Orłowskiej. Przygotowania do premiery „Tańczącego
z gwiazdami” przerywa śmierć redaktora. Ale pakt z agencją Bubu Stars trwa. Bohdan wraca z zaświatów, by w roli jego narzeczonej – Violetty Villas – obsadzić swoją nową muzę i miłość – Melisę. Czy Melisa uwolni się od prześladującego ją w na jawie i w snach managera i recenzenta? Czy Bohdanowi uda się doprowadzić do premiery benefisu i wrócić do świata żywych? Jakie tajemnice gwiazd opisał Bohdan Gadomski w nie opublikowanej autobiografii”?

 

7 października g.19:00 – Gerhart Hauptmann Theater Zittau

„NIPPLEJESUS”

 Autor: Nick Hornby
Opracowanie: Clara Drechsler i Harald Hellmann

Występuje: Marc Schützenhofer

Bezrobotny, niewykształcony Dave rezygnuje z pracy bramkarza z powodu obaw o bezpieczeństwo i rozpoczyna nową pracę jako strażnik w muzeum. Ze względu na swój przerażający wzrost, Dave zostaje wybrany do pilnowania dzieła sztuki ofensywnej przeznaczonego tylko dla dorosłych, znajdującego się w osobnym pomieszczeniu. Początkowo Dave, który nie ma zbyt wielkiego zamiłowania do sztuki, nie może pojąć ogromnych środków bezpieczeństwa. Przecież na obrazie widać tylko Jezusa na krzyżu. Po bliższym przyjrzeniu się odkrywa, że został on zmontowany jako kolaż z tysięcy kobiecych sutków. Dave jest przerażony i zdegustowany, niechętnie wykonuje swoją pracę. Kiedy jednak poznaje osobiście artystkę Marthę Marsharn, zaczyna zajmować się kontrowersyjnym obrazem i rozwija swój osobisty stosunek do niego. Od tej pory broni dzieła sztuki przed wszelkimi atakami.

 

 Wydarzenie zostało dofinansowane z budżetu państwa – ze środków Ministra Kultury,
Dziedzictwa Narodowego  i Sportu.

 

Wydarzenie zostało dofinansowane z budżetu Miasta Jelenia Góra